Dit moet ik even kwijt. Vanmorgen, tijdens het maken van het ontbijt, luisterde ik in de keuken naar de radio 1. Het ging over kinderen, op de vlucht voor Boko Haram, die in een vluchtelingenkamp eindelijk wat onderwijs kregen, iets wat thuis niet mogelijk was, want verboden door Boko Haram. Moet je je voorstellen: als kind vluchtte je weg omdat je anders vermoord werd – en veel van die kinderen waren inmiddels wees – en je was vervolgens blij dat je onderwijs kreeg, hoe summier ook.
Met een paar seconde tussentijd informeerde de presentator de luisteraar op luchtige toon dat gebleken was dat de uitval van leerlingen op school in Nederland het afgelopen jaar (o.i.d.) minder was geworden. Hoera! Hoera!
Ik voelde een woedeaanval in mij opkomen. Had zo’n man niet door hoe schrijnend het was wat hij daar zat te beweren? Kinderen, net aan de dood ontsnapt, waren dolblij dat ze les kregen, terwijl we hier blij moesten zijn dat er wat minder van die verwende ettertjes van ons waren die voor schooluitval zorgden. Zijn we nou allemaal helemaal gek geworden, of hoe zit dat?
Dit moest ik dus even kwijt.
Contact met de buitenwereld 
Het is inderdaad verbijsterend. Net als de omkering (‘onderwijs verboden, moorden moet’) van algemene menselijke kernwaarden. Nou ja: niet langer algemeen, dus.
LikeLike
Mirjam, ik ben het volkomen met je eens.
Het is zo ver met ons gekomen dat wij ons van veel dingen niet eens meer bewust zijn van hetgeen wij allemaal uitkramen.
LikeLike