DWDD maandag 7 december 2015 n.a.v. de roman ‘De ochtendgave’

Adri is door jaren heen herhaaldelijk te gast geweest bij De Wereld Draait Door. Ook na de dood van Tonio werd hij meerdere keren uitgenodigd, maar hij was toen niet in staat uit de beschermende cocon van ons huis kruipen. Pas op woensdag 5 maart 2014 kon Adri het opbrengen bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel te schuiven. Dit was ter gelegenheid van het uitkomen van Uitverkoren, de oertekst die aan de basis lag van de requiemroman Tonio, samen met gecomponeerde, essay-achtige teksten – gebaseerd op de schriftelijke interviews die Adri gaf bij het uitkomen van de requiemroman – over de ontstaansgeschiedenis van Tonio en de overlevingsstrategieën van de achtergebleven ouders.

Deze keer leek het allemaal anders. Adri zat  op maandagavond 7 december bij DWDD omdat de volgende dag zijn nieuwe roman, De ochtegave, in de boekhandels zou liggen, een historische roman over de vrede van Nijmegen, dus een verhaal, opgebouwd zonder hedendaagse, laat staan persoonlijke elementen.

Toch liet ook nu Tonio ons niet met rust. Precies de dag ervoor, op zondag 6 december, stond er in het magazine van ‘The Daily Mail’een flinke voorpublikatie van de Engelse vertaling van Tonio, aangevuld met foto’s van hem en door hem en eentje van ons gelukkige gezinnetje. Het was werkelijk een prachtig geheel. Mathijs van Nieuwkerk haalde deze bijzondere publikatie aan en er werden foto’s getoond uit zowel de voorpublikatie, als van de cover van de Engelse vertaling van Tonio. Enfin, daar heb ik al over geschreven en de publikatie ook in mijn blog opgenomen.

Maar er was nog een tweede lijntje dat naar Tonio leidde: Jesse Klaver. Ook hij was te gast in dezelfde aflevering van DWDD. Net als denk ik voor veel andere mensen, viel deze jongeman mij pas op toen Fons van der Poel hem tegenover heel kijkend Nederland als ‘snotaap’ neerzette. Dat was, zoals men weet, tegelijk het einde van Van der Poels werkzaamheden bij het programma ‘Brandpunt’. Ook mijn nieuwsgierigheid was gewekt en toen ik Jesse Klaver de eerstvolgende keer weer op de tv zag, kreeg ik een schrok: wat leek deze jongen op Tonio. Zijn hele uiterlijk, het haar, de ogen, de neus en de innemendheid, de vriendelijke uitstraling, gecombineerd met een flink zelfbewustzijn. Dat laatste was Tonio nog aan het ontwikkelen, maar is daar op de meest dramatische manier in tegengehouden.

Hoe zou Jesse in het echt zijn dacht ik toen we naar de studio van DWDD reden? Daar kan ik kort over zijn: exact dezelfde jongen. Na de uitzending van DWDD, toen we nog wat napraatten met de literatuur redacteur van DWDD,Fanny van de Reijt, en Matthijs van Nieuwkerk, in het café beneden bij de studio, had ik steeds de neiging om naar Jesse Klaver te lopen en tegen hem te zeggen: ‘Je lijkt zo ontzettend op Tonio’ en hem dan omhelzen.

Natuurlijk heb ik het niet gedaan.